Laatst gaf ik bij de Realisten Academie een workshop over ondernemerschap. De Realisten Academie is een programma waarbij jongeren met een handicap trainingen krijgen over en vervolgens voorlichting geven aan de arbeidsmarkt. Het ondernemerschap is niet voor iedereen aan te raden, en er zitten hier en daar haken en ogen aan. Maar voor mensen met een handicap kan dit juist een uitkomst bieden. Een blog over wedstrijden en spelregels.
Lust in plaats van last
Hoewel initiatieven als de Realisten Academie er hard aan werken dit te veranderen, is de arbeidsmarkt nog lang niet volledig inclusief. Ook in deze tijden van een krappe arbeidsmarkt worden vacatures nog steeds zo opgesteld dat je haast niets mag mankeren om in de profielschets te kunnen passen. Ik loop er zelf ook weleens tegenaan. Een communicatiefunctie lijkt me erg leuk. Maar je moet mij niet een hele dag achter een computer zetten, dan verrek ik aan het einde van de dag van de kramp. Terwijl als er een vacature zou zijn waarin ik dat bureauwerk zou kunnen combineren met andere werkzaamheden, dan zou die acht uur per dag een lust worden in plaats van een last. Wat dat betreft missen bedrijven bepaalde creativiteit die mensen met een handicap noodgedwongen wel hebben.
Schone lei
Het gevolg is dat de arbeidsmarkt een wedstrijd is waar mensen met een handicap maar moeilijk in kunnen winnen. Zonde, want daardoor staan er mensen met een handicap aan de zijlijn die anders mee zouden kunnen doen, zeker in deze krappe arbeidsmarkt. De tussenoplossing voor hen is dus de wedstrijd zo te veranderen dat het er een wordt waarin zij winnen. En hoe kan dat nou beter dan als ondernemer? Als ZZP’er bepaal je immers zelf wanneer je wat doet en tegen welke prijs. In plaats van dat een werkgever al de regels opgesteld heeft en jij hooguit nog wat mag aanpassen aan die regels, begin je als ondernemer met een schone lei en bepaal je op gelijke voet met de opdrachtgever hoe de wedstrijd er überhaupt uit zal zien.
Schoenen
Hierdoor kun je het werk beter aanpassen aan je eigen behoefte. Je moet er alleen wel stevig voor in je eigen schoenen staan. Waar je in loondienst kunt terugvallen op rechten die in een CAO staan beschreven, moet je als ZZP’er zelf bepalen wat je al of niet in je algemene voorwaarden opneemt. Je moet daarnaast goed vooruit kunnen kijken, want wie weet krijg je over een paar maanden ineens minder opdrachten en dan moet je wel een buffer hebben waar je op kan terugvallen. Verzekeringen, pensioen, vakantiegeld: het is als ZZP’er allemaal geen vanzelfsprekendheid. Zelfvertrouwen is nogal belangrijk: ook de wereld van ondernemers is een wedstrijd en je moet je opdrachtgever in spé ervan kunnen overtuigen dat ze jou moeten nemen en geen ander.
Profijt
Zelf ben ik er inmiddels wel uit. Waar ik eerder nog dacht mijn onderneming te combineren met een deeltijdbaan bij wijze van vaste inkomstenbron, merk ik nu steeds meer dat ik, hoe onzeker en spannend ook, volledig moet gaan voor mijn eigen bedrijf. Waar ik als werknemer meestal last ervaar van mijn handicap, heb ik er als ondernemer juist profijt van. Want inclusie is een hot item, en wie wil geen dagvoorzitter met een handicap voor diens bijeenkomst over toegankelijkheid? Als dat geen creëeren van een eigen wedstrijd is, weet ik het ook niet meer. Ik vind het in ieder geval een leuk spel, en ik ben ook nog lang niet uitgespeeld. Kom maar op, ik ben er klaar voor!
