Schrij­vend de win­ter door

22 jan 2024

Het vak van dagvoorzitter is een seizoensvak, de zomer en de eerste maanden van het jaar zijn doorgaans rustig. Bij het oprichten van mijn bedrijf had ik daar geen erg in. Maar zonder dat ik het wist, had ik er wel rekening mee gehouden. En dat helpt Jan Splinter door de winter.

Het ondernemerschap heeft me geholpen om van mijn hobbies mijn beroep te maken. Hoewel ik eigenlijk mijn hele leven al ondernemend ben geweest, is mijn eigen bedrijf uit noodzaak geboren. De aanleiding was het feit dat je als dagvoorzitter haast niet in loondienst je beroep kunt uitoefenen. In het begin durfde ik er dan ook niet helemaal op te vertrouwen. Ik dacht dat het goed is om altijd een vaste betrekking ernaast te hebben. Inmiddels weet ik dat je als je genoeg opdrachtgevers hebt, je als ZZP’er net zo’n vastigheid kan creëren dan als je in loondienst bent. Alleen is er soms wat meer mist op de weg. Je weet dat de weg daarginds gewoon doorgaat, het credo is niet in paniek te raken en het stuur stevig vast te houden.

 

In spanning

Als dagvoorzitter moet je in zo’n acht à negen maanden je inkomen zien te vergaren. Ga maar na, bijeenkomsten worden niet georganiseerd als mensen op vakantie zijn. Ook aan het begin van het kalenderjaar doen organisaties het rustig aan. In deze januarimaand is het dan ook voor dagvoorzitters altijd wat behelpen. Met de dagen verstrijkt de tijd en je zit in spanning te wachten tot de boel weer gaat draaien. Als ik niet oppas, wordt ik daar gek van. Ik kan moeilijk nietsdoen en ik ben het liefst aan het werk. Gelukkig was ik bij het oprichten van mijn bedrijf zo slim om niet volledig in te zetten op het dagvoorzitterschap. Waarom zou ik ook, ik vind het interviewen en schrijven net zo leuk.

 

Gouden combinatie

Achteraf blijkt dat een gouden combinatie. Als ik druk ben met presenteren, vloeit er vanwege tijdsgebrek weinig uit mijn pen. Maar hoewel ik heel graag op het podium sta, is het na een paar drukke presentatiemaanden ook wel weer fijn om niet de deur uit te hoeven. In de voor dagvoorzitters stille maanden pak ik de schrijfklussen weer op. Zo dacht ik het afgelopen zomer rustig te hebben, maar moest ik ervoor waken dat ik ook een paar weken overhield om te genieten van het warme seizoen. Zo wisselen de verschillende werkzaamheden elkaar organisch af. Zonder dat ik het wist, heb ik daarmee een leven voor mezelf gecreëerd waar ik precies van hou. Het is afwisselend, geen dag is hetzelfde en ik weet bij god niet wat het komende jaar gaat brengen.

 

‘Koffie?’

Toen ik mijn eigen bedrijf begon, had ik niet durven dromen dat het zo snel al zo’n succes zou zijn. Soms moet je gewoon maar in het diepe duiken als je voelt dat dat de weg is die je moet gaan. Waar ik op het podium werkelijk tot uiting kom, helpt het schrijven van artikelen mij de stille periodes door. Met het lengen van de dagen komt het nieuwe seizoen vol verwachting dichterbij. Ik weet zeker dat het komende jaar weer fantastisch wordt, daar twijfel ik inmiddels niet meer aan. Tot die tijd hou ik graag ook wat tijd vrij voor nieuwe kennismakingen en het smeden van nieuwe samenwerkingen. Heb je me (al een tijdje) niet gesproken? Kun je m’n hulp wel gebruiken? De koffie staat klaar!

meer berichten

Een prik­ke­len­de we­reld

Een prik­ke­len­de we­reld

In de documentaire Aut there onderzoekt de dertigjarige Loubna haar leven met autisme. Daarin komt op intieme wijze naar voren dat de wereld te veel prikkels voor haar heeft. Niet alleen mensen met autisme hebben daar last van, de documentaire was voor mij hier en...

Boek­be­spre­king: Han­di­cap. Een be­vrij­ding

Boek­be­spre­king: Han­di­cap. Een be­vrij­ding

De afgelopen weken las ik Handicap. Een bevrijding van Anaïs van Ertvelde. In dit boek onderzoekt ze op confronterende wijze het fenomeen ‘handicap’ in een politiek-maatschappelijke context. Het verhaal laat zien dat we als samenleving nog heel wat stappen te zetten...

De ba­sis­mo­de­ra­tie van John Ma­yer

De ba­sis­mo­de­ra­tie van John Ma­yer

Gisteravond was ik naar een concert van John Mayer in de Ziggo Dome. Hij bleek niet alleen een steengoeie muzikant, maar ook een begenadigd gastheer. Een analyse. De Ziggo Dome is een enorm grote zaal, er kan maar liefst 17.000 man in. Dat is krap 10 keer Carré! Het...