Spencers vol stukjes hout
Ik weet niet hoe het komt, maar echt al van heel kleins af aan heb ik al een voorliefde voor nette kleding. Voor zover als ik mij kan herinneren, draag ik eigenlijk standaard een overhemd. Op de basisschool droeg ik hier dan weleens door mijn oma gebreide spencers (van die truien zonder mouwen) op. Aan het einde van de pauzes op school zaten die spencers dan vol stukjes hout van het natuurlijke speelplein. Dat deerde mij niet erg, ik klopte het uit en ik kon mij weer tonen. Nee, het kon mij niet klassiek genoeg in die tijd. Het summum was toch wel die trui met van die ruiten erop – en altijd stoffen zakdoeken (dat laatste ook uit praktische overwegingen, papieren zakdoeken gaan zo snel stuk en zijn onhandig verpakt).
Nette herenschoenen
Wanneer we naar een schoenenwinkel gingen om nieuwe sneakers te kopen, gleden mijn ogen standaard naar de nette herenschoenen in de etalage. Doorgaans veel te groot, natuurlijk, maar ik wist: ooit ga ik ze dragen. De zwarte schoenen met van die gaatjes die mijn moeder in Amsterdam voor mij kocht, vormden hierop een moeizame prelude. Ik moet namelijk mijn schoenen zo strak mogelijk om mijn voeten kunnen hebben om zo veel mogelijk stabiliteit te hebben. We hébben wat gekloot met inlegzooltjes én steuntjes aan de achterkant – maar ik had ze wel!
Mijn eerste pak
Mijn eerste pak maakte mijn oma (handig, een coupeuse als oma). Een donker pak dat mij het heertje deed voelen. Toen groeide ik echter nog en dus werd dat pak helaas veel te snel al te klein. Na een periode van droogte hooguit opgevuld met een jasje van de WE en nauwelijks gebruikte stropdassen, kocht ik een achteraf voor die periode veel te duur Hugo Boss-jasje waar meteen de gehele kinderbijslag aan opging. Dát jasje heb ik dan wel nog steeds.
Steeds meer gedachten over kleding
Wat volgde was een periode van gelegenheidsaankopen: een pak voor de kerst, een pak voor een optreden. Tegelijkertijd kreeg ik steeds meer gedachten over kleding: ik zocht mijn eigen, nette(!) schoenen en sneakers uit en ik kreeg een stijl in type overhemden (casual en formeel). De droptrui werd vervangen door wat modernere truien en vesten. Zo langzamerhand kreeg mijn garderobe vorm. Tegenwoordig ben ik in de ban van overhemden met dubbele manchetten en manchetknopen (mocht je nog een leuk paar hebben, ik hou me aanbevolen!). Die overhemden zijn in Nederland alleen weinig te koop en daarom laat ik die op aanraden van een universiteitsdocent uit Frankrijk overkomen. Het leukste vind ik nette kleding die opvalt, maar ook niet te veel, en die vooral niet te zakelijk is.
Life time story
Dit is wat je noemt een life time story. Ik ben eraan gehecht, ik kan niet zonder. Toen ik als klein kind naar die nette schoenen in de schoenenwinkel keek, hield ik al wel van optreden. Maar ik wist niet dat die voorkeur voor nette kleding mij jaren later ook zakelijk te pas zou komen. Een dagvoorzitter hoort immers netjes gekleed te zijn. Dat overdenkende zou je bijna in een God gaan geloven.
