Een paar weken geleden schreef ik een blog over trappen. Ik kreeg daarop kritiek. Want als je sowieso geen trap kunt lopen, wat heb je dan aan een ‘toegankelijke’ trap? Terecht! En daarom hierbij een blog over liften. Want ook daaraan kan nog veel verbeterd worden.
Het is de uitvinding van de eeuw, de lift. Voor best wat mensen is de lift de enige manier om van verdieping te kunnen wisselen. Soms probeer ik me voor te stellen hoe dat is. Je hebt van tevoren de bevestiging gekregen dat het pand waarin je op de vierde verdieping een afspraak hebt toegankelijk is. Bij aankomst blijkt de lift een storing te hebben. Of de lift doet het wel, maar je moet eerst wel twee treden zien te overbruggen. Dat moet onmetelijk frustrerend zijn. Maar ook als je niet per se afhankelijk bent van de lift, biedt deze een uitkomst. Hoewel ik graag de trap neem op kortere afstanden, verkies ik de lift als ik best wat verdiepingen moet overbruggen. Dat spaart energie die ik dan weer aan andere dingen kan besteden.
Spiegeltje aan de wand
Liften zijn er in alle soorten en maten. Je hebt kleine liften en grote liften, glazen liften en metalen liften. Niet alle liften zijn ook daadwerkelijk toegankelijk. Denk aan die kleine, ouderwetse liftjes met deuren die je zelf moet openen en waarin je maar net met drie mensen in kunt staan. Of die liften waarbij de knoppen zo hoog zitten dat je er niet bij kunt als je in een rolstoel zit. En als je niet kunt zien, hoe weet dan op welke verdieping je bent aanbeland? Een kort onderzoekje leerde mij het belang van een spiegel in de lift aan de wand tegenover de ingang. Met een rolstoel ga je vaak vooruit de lift in. Bij het uitstappen kun je dan via de spiegel zien of er nog iemand achter je staat. Onmisbaar dus!
Industriegebied
Maar er is ook zoiets als gelijkwaardigheid. Als je dan toch veroordeeld bent tot de lift, wil je wel eenzelfde ervaring hebben als de mensen die met de trap gaan. Soms wordt er gedacht dat een gebouw voldoende toegankelijk is als iemand in een rolstoel via de achteringang met de goederenlift naar boven kan. Dit doet me denken aan wat ik jaren geleden in Disneyland Parijs meemaakte. Ik zat met familieleden vrolijk in de attractie vernoemd naar de Pirates of the Caribbean (een soort Fata Morgana qua opzet), toen er een storing was en we de nooduitgang moesten nemen. Ineens stond ik in een industriegebied net buiten Parijs. Weg was de zorgvuldig opgebouwde sfeer van Disneyland, eenmaal terug duurde het lang om die weer terug te krijgen. Zo’n ervaring gun je niemand.
Visitekaartje
Nee, liever een lift dichtbij de trap zodat je samen uit en thuis kunt gaan. Als bedrijf wil je een visitekaartje afgeven met je gebouw, dat moet dan ook gelden voor mensen die de lift nemen. Voor mij is het ideaal een deels glazen lift in de centrale hal van een gebouw, zodat je ook iets meekrijgt van het gebouw als je in de lift bent. Maar misschien dat dat voor anderen weer tot een vervelend gevoel leidt. Als je na dit alles denkt: ik ga mijn liften aanpakken, vraag dan eerst een aantal mensen met een handicap om advies. En mocht je o wat voor reden dan ook niet kunnen voldoen aan een prettige, toegankelijke lift, communiceer hier dan van tevoren eerlijk over en biedt in overleg zo nodig een alternatief.
